امید مهدوی نیکو ( شلالوند)
ورزشکاری که به کشتی عشق می ورزد
امید مهدوی نیکو ( شلالوند) هم اینک و در حال حاضر نماینده استان لرستان در وزن 70 کیلو برای مسابقات بزرگسالان کشور در تنکابن برگزیده شده است.
امید در دو مرحله در مسابقات دی ماه و بهمن ماه توانست جایگاه خود در این وزن را تثبیت کند.
متولد سال 1371 بروجرد است و از سال 1384 کشتی را زیر نظر حسن لشکری آغاز و بعد از مدتی تاکنون زیر نظر محسن مرادی ادامه داده است.
هر روز به طور مرتب دو جلسه تمرین فشرده زیر نظر محسن مرادی انجام می دهد و با اینکه دانشجوی تربیت بدنی است، بسیار آرزو دارد که با امید خدا و زحمات مربی اش و حمایت های خانواده به رده های بالای کشتی ایران دست پیدا کند.
با توجه به جدیت این کشتی گیر جوان بروجردی در تمرین می توان امیدوار بود که بزودی شاهد خواهیم بود که امید مهدوی نیکو به جایگاهش در کشتی ایران خواهد رسید.
امید در دو مرحله در مسابقات دی ماه و بهمن ماه توانست جایگاه خود در این وزن را تثبیت کند.
متولد سال 1371 بروجرد است و از سال 1384 کشتی را زیر نظر حسن لشکری آغاز و بعد از مدتی تاکنون زیر نظر محسن مرادی ادامه داده است.
هر روز به طور مرتب دو جلسه تمرین فشرده زیر نظر محسن مرادی انجام می دهد و با اینکه دانشجوی تربیت بدنی است، بسیار آرزو دارد که با امید خدا و زحمات مربی اش و حمایت های خانواده به رده های بالای کشتی ایران دست پیدا کند.
با توجه به جدیت این کشتی گیر جوان بروجردی در تمرین می توان امیدوار بود که بزودی شاهد خواهیم بود که امید مهدوی نیکو به جایگاهش در کشتی ایران خواهد رسید.
طبقه بندی: نقدهای ورزشی اجتماعی،
برچسب ها: امید مهدوی نیکو ( شلالوند)، کشتی، کشتی گیر بروجردی،
فوتبال یا فوتسال ، حریف توانسته توپ را از
میان پاهای شما رد نماید ؟ اصطلاحا تاکنون لائی خورده اید که تا پایان
مسابقه تمام فکر و ذکرتان را به هم بریزد ؟! و آیا از آن هم بدتر اینکه در فکر انتقام بوده اید که بناگاه برای بار دوم از همان شخص لائی مجدد خورده باشید ؟ هیچگاه برایتان پیش آمده دروازه بان را هم دریبل بزنید و ناخواسته از جلوی دروازه خالی توپ را به اوت زده باشید ؟ آیا درمسابقه کشتی در حالیکه جلو بوده اید اسیر بدل سریع حریف شده اید که تا خواسته اید به خود بیائید ، شانه های تان به تشک چسبیده باشد ؟! به شخصی عبوری در مسابقات دو و میدانی که با دوچرخه در حال گذر بوده پیشنهاد داده اید که شما را سوار کند و چند صد متر جلوتر پائین بگذارد ، بعدش فهمیده باشید که طرف یکی از داوران مسابقه بوده است ؟ آیا جلوی دوستان و برادران خود تاکنون توسط مربی تیم تان اصطلاحا خیط شده اید ؟! و یا اینکه برایتان پیش آمده شما در مسابقه ای اول شده باشید ، اما مدال دومی را به شما داده باشند ؟!
بود ولی حداقل 9 سال قبل به همراه تیم ولوو جهت انجام مسابقه ی
فوتبال از سری مسابقات لیگ دسته اول استان به بروجرد اومدیم - در دقیقه ی
45 گل خوردیم و دو بر یک عقب افتادیم توپ رو وسط زمین کاشتیم در حالی که
تمامی نفرات تیم شهدان بروجرد در زمین خودشون بودند دروازبان اونا روی خط
هیجده قدم وآیساده بود بعد از یک ضرب کوتاه توسط فوروارد کناریم از همون
وسط زمین توپ رو بلند پشت سر دروازبان فرستادم و گل شد . در مجوع هم سه بر
دو بازی رو بردیم - این گل شیرین ترین گل زندگیم بوده که هیچوقت فراموشش
نکردم .
کرمانشاه.میزهای تنیس کنار هم بودن همه داشتیم بازی میکردیم که ناگهان من
با یک ضربه فورهند محکم,بینی بغل دستیمو که اتفاقا صمیمی ترین رفیقم بود
(داود ابراهیمی) رو ناخواسته مورد ضرب قرار دادم,متاسفانه ازش خیلی خون
رفت.باز هم دراینجا ازش معذرت میخوام!خاطره واقعا تلخ ورزشی بود که فراموش
کردنش واسم بسیار سخته....
اول
مسابقات من توانستم با ضربه فنی دو تا از حریفانم را شکست دهم ،و از این
بابت خیلی خوشحال بودم ، در خوابگاه کلی تحویلم میگرفتند و مربی و عوامل
امیدشان به من بود چون در آستانه ورود به یک چهارم و فینال بودم . روز بعد
که مسابقه حساسی داشتم ، به دوستم گفتم ، وقتی با حریف سرشاخ شدم یکی دو
تا عکس حرفه ای و زیبا از ما بگیر ( راستش مغرور هم شده بودم ) لحضه ای که
داور سوت آغاز مسابقه را زد ، من و حریفم در حال ورانداز کردن همدیگر
بودیم ، در آن لحظه من به دوستم اشاره کردم که عکس بگیرد و سعی میکردم در
شرایط عکس و نگاه به دوربین باشم که ناگهان در چشم به هم زدنی خودم را بین
زمین و آسمان و در حال ضربه سالتو دیدم ، حریف من را سالتو کرد و بلافاصله
ضربه فنی شدم .
مرداد ماه ساعت 1 ظهر مسابقه داشتیم ، خیلی گرسنه
بودم ، قبل از مسابقه و حدود ساعت 12.30 دو بشقاب برنج و خورشت با دو سه لیوان دوغ محلی و سنگک داغ و سبزی تازه ، نوش جان
نمودم !!! نیم ساعت بعد درون دروازه نای نفس کشیدن نداشتم چه برسد به
شیرجه رفتن برای توپ ! با شروع بازی احساس می نمودم وزنم شده دویست کیلو ! و عنقریب است که جان به جان آفرین تسلیم نمایم !!! دو سه دقیقه از زمان بازی گذشته بود ، کرنر شد ، تیر
یک را گرفتم ، خوشبختانه یا بدبختانه ! توپ رفت روی تیر دو ! 20 بازیکن خودی و رقیب برای تصاحب
توپ ریختند بر سر یکدیگر و مثل فوتبال آمریکائی اصلا در آن همهمه معلوم
نبود کی چکاره است ! نای راه رفتن به سمت بازیکنان را که روی تیر دوم و در
نیم متری خط دروازه روی هم ریخته شده بودند را نداشتم ، با هر بدبختی !!!
بود خودم را لحظاتی بعد بالای سر همه بازیکنانی که روی زمین افتاده و در هم
پیچیده بودند ، رساندم ! ناگهان پای یکی از بازیکنانی که در آن زیر در حال
تقلا برای نجات جان خودش بود از پائین محکم به ساق پایم خورد ! تعادلم را
از دست دادم و از فرط درد به زمین افتادم ........
استان به جاده خرم‌آباد- الشتر رفتیم. 
شهرم اشترینان رو که بسیار مورد کم لطفی مسئولین قرار میگیرد آقای علی
صناعی دوست خوبم معرفی کرده جناب داودوندی من هم اسم شما هستم و میخواستم
خاطره ای تعریف کنم من در زمان مربیگری خوب آقای غلامحسین کردی دروازه بان
نساجی بودم و الان هم دروازه بان تیم شهرم اشترینان هستم در هر تعطیلات
نوروزی جام روستاهای اشترینان در روستای برده سره برگزار میشود در سال 82
من دروازه بان تیم میزبان بودم در حین بازی فوروارد حریف حمله ای کرد و من
برای گرفتن توپ تک به تک با حریف رو به رو شدم در این حین کفش فوروارد از
پای اون دراومد و محکم با پا به جای توپ به سر من ضربه زد ومن بیهوش شدم و
چون روزهای قبلی برف اومده بود وقتی بهوش اومدم سرم زیر برف بود وتمام مردم
روستا و بازیکنان بالای سر من بودن و سرم از ده جا باد کرده بود ولی پای
اون فوروارد از روز اولش هم بهتر شده بود چون بعدا تعریف میکرد میگفت شوتام
قویتر شده اند با تشکر از شما دلسوز ورزش بروجرد و اشترینان
"سپیدرود" تنها تیمی بود كه مقابل تیمهای قدرتمند آن موقع بروجرد مثل شهید
علی بیات و پاس كه همه ی بزرگان فوتبال شهر را داشت عرض اندام میكرد . حقیر
هم به اتفاق استاد موسی صابونچی هافبك وسطهای این بودیم . یك روز مسابقه
داشتیم با تیم پاس ، استاد صابونچی كه مربی تیم هم بود قبل از شروع بازی به
مدافعان گفت : مواظب حمید فرهانی( اهل آبادان) كه بازیكنی تكنیكی و خطرناك
بود باشید و برای خنثی كردن حركات او هركاری خواستید بكنید پشت محوطه 18
قدم ، داخل 18 قدم هیچكس حق ندارد تكل زیر پای او بزند كه براحتی و با حربه
های خاصش پنالتی میگیرد . دفاع آخر ریز نقش ، كار بلد و شوخی داشتیم بنام
حسین منصوری زاده كه او هم اهل آبادان بود ، از قضا در حین بازی حمید
فرهانی فرصتی بدست آورد و پا به توپ وارد 18 قدم شد و حسین منصوری می
توانست با تكلی آرام توپ را بیرون بزند كه این كار را نكرد و حمید فرهانی
توپ را درون دروازه ما جای داد . آقا موسی داد زد به حسین كه چرا توپ را
نزدی بیرون؟؟ و حسین با خونسردی تمام گفت: مگه خودت نگفتی توی 18 قدم هیچكس
حق ندارد زیر پای حمید فرهانی تكل بزند !!! البته بازی را به تساوی
كشاندیم و نیجه 1 بر 1 تمام شد اما خاطره اش هنوز هم كه هنوزه مانده . موفق
و مؤید باشید
کاش سد کشتی بروجرد شکسته شود